Nasaan si Katarungan?

        

                                  Photo not mine

       

     Nasaan na nga ba si katarungan na pilit inaasam

        Sa lupang sinilingan tila naging bulag na lamang

        Parating dinidinig ngunit di nakakamit

        Hanggang senado na lang aabutin yaong banggit

        Kung may mapipiit, sa pera’y lalaya

        Mga kaso mabibinbin at tila walang pag-asa

        Yuyurakan ang dangal ng inang bayan

        Sa pagluklok sa mga dating kinasuhan

        O Pilipinas kong bayan kailan ka matututo

        Sa tuwing botohan ika’y nagpapauto

        Papagamit ka ngayon kapalit ng mamiso

        Pagdurusa ng iyong mga anak sasapitin nito

       

        Ang mahirap lalong naghihirap

        Ang mayayaman siyang nagpapasarap

        Bakit mo sinadlak ang iyong tanglaw?

        Kapalit ng barya ika’y nauhaw

        Habang si Juan ay nagkukumahog

        Maitawid lang ang gutom sa maghapon

        Si Pedro ay nagpapahangin sa kanyang kwarto

        Pumasok man o hindi ay may makukubra ito

        Sa liit ng kita ni Nena sa araw-araw

        Dugo, pawis at pagod ang puhunan

        Kakaltasan para sa pondo ng bayan

        Ngunit ginhawa ay hindi maramdaman

        Kapag may kaso ang kinauukulan

        Sari-saring sakit ang dinadamdam

        Ngunit habang nagpapakasasa sa kaban ng bayan

        Ang kalusugan o edad ay sadyang di alintana

        Bakit ka naging mailap katarungan?

        Tayo nama’y magkakalahi sa iisang bayan

        Ngunit bakit ang katotohanan ay pilit binabaluktot

        Upang ang may sala ay di mamaluktot

        Matatawag ka pa bang katarungan?

        Kung wala namang mapaparusahan

        Kung ika’y di rin lang para sa lahat

        Ang iyong kahulugan ay kathang isip na lang.